Myślę, że jednym z oryginalnych powodów stosowania biolistyki na komórkach roślinnych było to, że wydawała się jedyną metodą, która okazała się skuteczna. Dzieje się tak z kilku powodów:

• Szeroka gama bardzo skutecznych metod dla komórek prokariotycznych ( metoda chlorku wapnia, elektroporacja)
• Komórka roślinna ma w porównaniu do komórek zwierzęcych dodatkową warstwę (= ścianę komórkową), która składa się głównie z łańcuchów celulozowych, które są stabilizowane przez międzyłańcuchowe wiązania wodorowe, tworząc krystaliczną strukturę sieciową (= mikrofibryle), oferując w ten sposób wysoka mechaniczna obrona komórki. (książka: „Biochemia roślin”, str. 4) Warstwa ta najczęściej musi zostać usunięta przed zastosowaniem innych metod niż pistolet genowy, ponieważ trudno ją przebić. (chemgapedia.de na "Mikroinjektion")
• Wysokie ciśnienie wewnętrzne komórki (~ 3 MPa) w komórce roślinnej, które utrudnia wykonanie mikroiniekcji: Kiedy ściana komórki jest perforowana kaniulą, ciśnienie wewnątrz komórka spada dramatycznie, powodując śmierć komórki (chemgapedia.de na „Mikroinjektion”). Nie jestem do końca pewien, dlaczego to samo się nie dzieje, gdy jest przebity przez „pocisk” genu, ale myślę, że dzieje się tak z powodu większej prędkości i mniejszego promienia penetracji.
• Komórki roślinne są duże (do 0,1 mm) i są szczelnie upakowane, dzięki czemu są łatwym celem (sparknotes.com na temat "różnic komórek")

Kiedy jeśli chodzi o komórki grzybów, nie widzę powodu, dla którego nie mieliby również na nich używać biolistyki (poza komórkami drożdży mogą być zbyt małe).

Pistolet genowy jest jedyny sposób na wstrzyknięcie do komórek nawet organelli komórkowych, takich jak mitochondria i chloroplasty. Zatem jego już i tak ogromny obszar zastosowań z pewnością wzrośnie w przyszłości. (wikipedia.org o „transfekcji”)